چای ماسالا، تاریخچه و دستور تهیه
چای ماسالا یا به عبارتی چای مخلوط ادویهدار، یک نوشیدنی طعم دار شگفت انگیز از ترکیب چای سیاه و ادویهجات و گیاهان معطر است. این نوشیدنی خوش طعم از آشپزخانههای هندی به بسیاری از نقاط دنیا سفر کرده تا به عنوان یک نوشیدنی ویژه و محبوب در جهان مطرح شود.
فرهنگ و تاریخچه چای در هند
هم اکنون هند یکی از بزرگترین صادرکنندگان چای در جهان بشمار میرود. چای به شکل وحشی برای مصارف دارویی در شبه قاره هند وجود داشته است و سیاحان آلمانی که در قرن ۱۲ میلادی به هند سفر کرده بودند از این گیاه به صورت خوراکی معمولی برای مردم بومی که آن را با روغن و سیر مانند سبزیجات خوراکی دیگر میخورنند یاد میکنند. در اصل مصرف چای به عنوان یک نوشیدنی در هند پیش از بریتانیاییها هرگز مرسوم نبود.
تقریبا تاریخ مصرف چای در هند با تاریخ استعمار هند پیوند خورده است؛ زیرا پس از اینکه کمپانی هند شرقی (East Indian Company) بخشهای بزرگی از زمینهای حاصلخیز این کشور را به تصرف درآورد، شروع به کاشت گسترده این گیاه در بخشهای شمال شرقی ، شمال و البته شمال کشور سریلانکا یا سیلان کرد.
بریتانیاییها برای از انحصار درآوردن تجارت چای از دست چینیها، تخم چای و روش کاشت آن را در شبه قاره هند و سریلانکا بشدت گسترش دادند. با این کار انحصار تجارت چای به سرعت از دست چینیها خارج شد و هند به یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان اصلی چای در جهان تبدیل شد. در اوایل سال ۱۸۲۰ میلادی شرکت کمپانی هند شرقی شروع به کاشت چای در منطقه آسام در شمال شرقی کرد و در سال ۱۸۴۰ میلادی شرکت چای آسام (Assam Tea Company) را تاسیس کرد.
هم اکنون بهترین چای در دنیا با نام چای آسام (Assam)، چای دارجیلینگ (Darjeeling) و چای سیلان (Ceylon) شناخته میشود.
از چای سیاه تا چای ماسالا
این نوشیدنی قوی و آرام بخش یکی از مهمترین بخشهای آشپزخانه هندی است. در شبه قاره هند روزانه بطور متوسط یک میلیون فنجان چای نوشیده میشود. البته در گذشته چای بیشتر برای مصارف درمانی بکار میرفت. همچنین در متون باستانی طب سنتی هند موارد بسیاری به جز چای در داشتن خاصیت درمانی گیاهان دم کردنی مانند چای بابونه و نعناع ذکر شده است. پس از ورود انگلیسیها به شبه قاره هند نوشیدن چای به تفریحی فرح بخش برای دور هم جمع شدن و وقت گذرانی تبدیل شد.
بر خلاف آن چیزی که در برخی منابع فارسی ذکر شده است، تقریبا منبع قابل استنادی برای تاریخچه طولانی چای ماسالا وجود ندارد. درست است که قدمت چای در کشور هند به حدود ۵۰۰۰ سال میرسد، اما همان طور که گفته شد، بومیان هندی بیشتر از این گیاه برای ساخت دارو استفاده میکردند تا یک نوشیدنی روزانه. در هر حال بصورت پراکنده در برخی متون باستانی هند اشاراتی به نوشیدنی چای دارویی که ترکیبی از نوعی چای و ادویهجات شده است.
جالب است بدانید، اولین تبلیغات رسمی برای مصرف چای توسط انگلیسیها همراه با کمی شیر و شکر بوده است. علاوه بر این تمایل مصرف کنندگان برای افزودن ادویه جات همواره در شبه قاره هند بوده است.
مردم هندوستان ادویهجات گرم را به عنوان دارو در تمامی خوراکها، نوشیدنیها، شیرینیجات و حتی ترشیها بکار میبرند، به اعتقاد آنان این ادویهجات میتوانند بدن را در مقابل بیماریها محافظت کنند و همچنین درمان آنها را تسریع بخشید.
بطور کلی اصلاح گرم ماسالا (Garam Masala) برای ادویهجاتی همچون دارچین، زنجبیل، جوز هندی، دانه فلفل، میخک، رازیانه و بادیان ختایی بکار میرود. در برخی نقاط شبه قاره هند به جای شکر از عسل، شیره نارگیل، شکر قهوهای یا شربت قند استفاده میشود. به جای شیر گاو نیز بیشتر شیر گاومیش که بسیار چرب و غلیظ استفاده میشود.
چای ماسالا پر خاصیت، آرامش بخش و کمی خواب آور است. افراد در سنین مختلف میتوانند آن را بنوشند و احساس شاد و خوشی بدست بیاورند.
چوب دارچین | ۱ عدد |
میخک | ۲ عدد |
هل سبز | ۳ عدد |
زنجبیل | ۱ قاشق غذاخوری رنده شده |
چای سیاه | ۱ قاشق غذاخوری |
شیر | ۱ لیوان (۲۵۰ میلیلیتر) |
شکر | ۱ قاشق غذاخوری |
آب | ۲ لیوان |
♦ بهتر است قبل از تهیه این نوشیدنی کمی دارچین، هل و میخک را تفت دهید.
♦ در کشمیر از زعفران و بادام خرد شده نیز برای تهیه این چای استفاده میکنند.