میراث فرهنگی و خوراک
هنگامی که سخن از میراث فرهنگی به میان میآید همگان اماکن تاریخی، کتب خطی یا لباسهای محلی را یادآور میشوند. اما مطلب با ارزش درباره تاریخ و میراث فرهنگی ملل مختلف که کمتر به آن توجه شده است، «خوراکهای محلی و سنتی» میباشد.
خوراک نه تنها به همین معنا بلکه در بردارنده روشهای طبخ، ترکیبات، آداب و رسوم مصرف، مشارکتهای جمعی برای تهیه آن، باورها و اعتقادات مردم در مصرف خوراک مختلف و البته نکات مربوط به سلامتی است. بررسی تاریخچه خوراکهای مختلف آشکار کننده بسیاری از مطالب از جمله : بررسی مواد غذایی و کشاورزی در دورههای مختلف تاریخی، نقش اقتصاد در خوراک، جامعه شناسی مردم بر اساس خوراک مصرفی و … است.
اهمیت پرداخت به فرهنگ غذایی مردم و تاریخچه خوراک به قدری است که بسیاری از مورخان بررسی این موضوع را وجه تمایر تاریخ هر ملت و کشوری میدانند و از آن به عنوان یکی از مهمترین عناصر منعکس کننده فرهنگ، اقتصاد و ساختار اجتماعی هر جامعه یاد میکنند.
متاسفانه با افزایش روند زندگی شهرنشینی و هجوم فرهنگهای غربی، بسیاری از خوراکهای محلی و تاریخی ایران به فراموشی سپرده شده است. به عنوان مثال آش در ایران و فرهنگ ایرانی فراتر از یک خوراک بوده و هست اما هم اکنون بسیاری از دستور آشهای محلی و سنتی که کاملا آمیخته با سلامت، فرهنگ و باورهای مردم بوده، در حال فراموش شدن است.
منبع : ایران نامه – شاهین سپنتا