قطاب – Qottab
یکی از سادهترین و البته هوشمندانهترین روشهایی که انسان از دیرباز تاکنون برای انطباق با محیط زندگی خود به آن دست یافته است، استفاده از خوراک متناسب با اقلیم است که در مکتب آشپزی و شیرینیپزی ایرانی به استادانهترین شکل ممکن تجلی پیدا کرده است. رژیم غذایی استانهایی همانند یزد و کرمان به علت اینکه در منطقهای خشک و بیایانی قرار گرفتهاند، دارای فرهنگ بخصوص است، بطوری که در تابستانهای گرم و خشک از انواع خوراکهای آبکی همانند آش و در زمستانهای سرد و مرطوب از شیرینیهای معروف خود یا خوراکهای نسبتا شیرین استفاده میکنند.
قطاب (Qottab) یکی از شیرینیهای سنتی ایران و جزء میراث ناملموس استان یزد به شمار میرود که طرفداران بسیاری در ایران و حتی خارج از ایران دارد. گرچه بنا بر اعتقاد برخی تاریخچه پخت قطاب به دوران پیش از اسلام باز میگردد، اما جدیترین اشارات به این شیرینی خوشمزه در دوران قاجار شده است. تقریبا میتوان گفت که نام بسیاری از شیرینیهای سنتی یزد و حتی غیر یزدی با نام حاج خلیفه علی رهبر گره خورده است. ایشان در حدود سال ۱۲۹۵ شمسی کارگاه شیرینیپزی خود را در یزد راه اندازی کردند و هنوز هم نام بسیاری از شیرینیهای سنتی یزد و غیر یزد همانند : قطاب، پشمک، حاج بادوم، کماج سهن را با نام حاج خلیفه علی رهبر میشناسند. شیرینی قطاب متشکل از یک خمیر خارجی که با آرد، شیر و زرده تخم مرغ درست میشود و مایه داخلی که از پودر بادام، هل و پودر قند است، میباشد. معمولا سه نوع عمده قطاب یزدی، قطاب کرمانی و قطاب عسلی وجود دارد که بجای پودر قند از عسل برای شیرین کردن آن استفاده میشود. تفاوت قطاب کرمانی با یزدی عموما در اندازه و مواد میانی آن است.
بیشتر بخوانید : طرز تهیه قطاب یزدی