تاریخچه آش اسفندی و جشن اسفندگان
در باور ایرانیان قدیم شب اسفندی (سپندارمذگان) را مطلق به اسفندیار رویین تن می‌دانند که با اسب سیاه کشته شد ولی در این شب با اسب سفید دوباره از جهان زیرین باز می‌گردد. در این باور مردم با چسباندن سبزه بر سر در خانه‌ها آمدن اسفندیار را جشن می‌گیرند و در این جشن زنان از شب تا صبح به صورت جمعی آش اسفندی طبخ می‌کنند.
همچنین برخی معتقدند با شروع اسفند ماه و شروع باروری دوباره زمین، جشنی به نام اسفندگان در روز پنجم اسفند ماه برگزار می‌شود و چون زنان یکی از نماد‌های باروری هستند این جشن را متعلق به زنان می‌دانند و زنان در این روز آش اسفندی می‌پزند.
آش اسفندی نام مطرح آش‌های هفت دانه، هفت حبه، آش دانکو، آش دانگو و آش هفت دونی است. در فرهنگ لغت دانکو به معنای دانه یا حبوبات است، همانند عدس، گندم، جو، باقلا و نخود که آش دانکو یا همان آش اسفندی به معنای آشی است که از هفت دانه تهیه می‌شود.
آش اسفندی در بسیاری از نقاط کشور طبخ می‌شود اما بیشتر در استان‌های مرکزی، اصفهان، فارس، یزد و خراسان رواج دارد. در باور برخی مردم نواحی لنجان اصفهان و دلیجان اراک آش اسفندی را در شب اول اسفند، زن‌ها و دخترهای خانواده که دور هم جمع می‌شدند زیر نظر مادربزرگ می‌پختند و می‌گذاشتند تا صبح اول اسفند پخته شود. در آش اسفندی هفت قلم حبوبات می‌ریختند که عبارت بودند از گندم، جو، عدس، نخود، لوبیا، برنج و ماش، در این آش سبزیجات نمی‌ریختند اما به دلخواه ادویه اضافه می‌کنند و می‌گذارند تا خوب جا بیافتد. آش اسفندی قوامی مثل هلیم دارد. مردم این نواحی اعتقاد دارند که خوردن آش اسفندی به خاطر هفت نوع حبوباتی که در آن هست باعث برکت سال آینده می‌شود.
تفاوت اصلی آش اسفندی یا دانکو با آش بهمنگان در این است که ترکیبات اصلی آش اسفندی حبوبات و آب گوشت یا قلم است ولی آش بهمنگان با حبوبات و سبزیجات تهیه می‌شود. همچنین برخی بهترین زمان پخت این آش را پنجم اسفند ماه مطابق با جشن اسفندگان می‌دانند. برای یادگیری طرز تهیه آش اسفندی کافیست بروی نام آن کلیک کنید یا می‌توانید به بخش آشپزی ایرانی سایت مجله تصویری فرهنگ غذا مراجعه نمایید.
(Visited 2,883 times, 1 visits today)
پیشنهاد میکنیم این مطالب را هم بخوانید :
(2 رای، میانگین : 5٫00 از 5)
Loading...