پلو و انواع آن
پلو کلمه‌ای فارسی به معنی برنج پخته و صافی‌کرده مخلوط با گوشت یا سبزی یا باقلا یا لوبیا و امثال آنها است. پلوی فارسی با تلفظ قدیمی [pilaw] در دوران عثمانی وارد زبان ترکی [pilav] شده است و از آنجا به زبان‌های اروپایی از جمله زبان انگلیسی [pilaf] و زبان فرانسه [pilaf] راه یافته است. کلمه [pirafu] امروز به عنوان غذایی خاورمیانه‌ای در ژاپن شناخته می‌شود.
پلو در آشپزی ایرانی، آذربایجانی، ترکیه، ازبکستان و بسیاری از کشورهای خاورمیانه به برنجی گفته می‌شود که با مواد دیگری مانند انواع گوشت، سبزیجات، حبوبات و خشکبار و حتی انواع ادویجات، طبخ می‌شود که تهیه آن به هر دو صورت کته و آب‌کش ممکن است. در برخی غذاها نیز ممکن است پس از طبخ کامل چلو (برنج ساده) آن را با مواد دیگر مخلوط و پلو را تهیه می‌کنند. همچنین غذاهایی مانند آش و هریسه وجود دارند که با وجود برنج در آنها، با عنوان پلو یا چلو شناخته نمی‌شوند. در تعریف پلو در دهخدا آمده است: طعامی است که از برنج کنند و در آن گوشت و کشمش و خرما و مانند آن با ادویه کنند و آن را اقسام است.
تنوع پلوهایی که در ایران طبخ می‌شود بسیار است و با وجود فراوانی برنج در شمال ایران، انواع پلوها تنها مربوط به استان‌های شمالی ایران نمی‌شود، برخی از انواع پلوها عبارتند از : باقلاپلو، سبزی پلو، مرصع‌پلو، شیرین پلو، زرشک پلو، آلبالو پلو، ماش پلو، رشته پلو، استانبولی پلو، لوبیا پلو، نخودپلو، کلم‌پلو و عدس پلو.
پیشنهاد میکنیم این مطالب را هم بخوانید :
(4 رای، میانگین : 4٫75 از 5)
Loading...