روغن شحم گاو
روغن شَحم گاو به روغن چربی اطراف قلوه گاه گاو اطلاق میگردد که روغن بسیار لطیفی است و زود آب میشود. در اطراف قسمتهای مختلف بدن گاو چربیهای خاصی شکل میگیرد که به آنها “پیه” یا “پی” گفته میشود. در طب سنتی ایران و در طب اسلامی به خوردن روغنهایی که منشأ حیوانی دارند مثل روغن پیه بسیار تأکید و سفارش شده است و در میان پیهها، پیهی قلوهگاه چون از لطافت بیشتری برخوردار است همواره مطلوبتر بوده و از اهمیّت خاصی برخوردار است.
از جمله برداشتهایی که در مورد خواص روغن پیهی قلوه گاه گاو میتوان از طب سنتی بدست آورد، آب کردن چربیهای زیر شکم، رشد عضلانی بدن، تناسب اندام، منبع تولید انرژی و توان بسیار عالی و تقویت کنندهی بسیار مؤثر سیستم دفاعی بدن است. امیرالمؤمنین امام علی (ع) در این باره میفرمایند: «پیه هم اندازه خود، بیماری را از بدن بیرون میبرد، مردم به هیچ چیز بهتر از روغن حیوانی و قرائت قرآن درمان نجسته اند». (کنزالعمال، ج ۱۰، ص ۸۶، حدیث ۲۸۴۷۲)
تاکیدات روایات در این باره به قدری جالب و خیره کننده هستند که انسان نمیتواند از آنها به راحتی بگذرد و آنها را نادیده بگیرد. در روایتی از امام صادق علیه السلام اینگونه سوال شد که آن شحم (چربی) که به اندازه آن بیماری از بدن خارج میشود کدام است؟ و امام علیه السلام جواب میدهند : آن شحم (پی) گاو است. در روایت معروفی از پیامبر (ص) اینگونه آمده که : گاو گوشتش مرض، شیرش شفا و شحمش دوا است. (طبّ النبی، ص۲۷) که منظور از شحم بنا بر گفتههای مذکور همان چربی اطراف گوشت گاو میباشد.
پس معلوم میشود که اهمیت این روغن، که متاسفانه ما از آن بی اطلاع هستیم به قدری زیاد است که خاصیت دارویی دارد. علاوه بر اینکه تجربه استاد معظم آیت الله تبریزیان و دقت در روایات نشان میدهد که در بیماریهای فشار خون و چربی خون این روغن با ارزش، بخش مهمی از درمان به شمار میرود و نه تنها ضرری ندارد بلکه چربیهای مضر را از بدن خارج میکند. البته لازم به ذکر است مصرف این روغن همانند سایر روغنهای حیوانی برای افرادی که تحرک بسیار کمی دارند یا سابقه بیماریهایی نظیر فشار خون و چربی خون دارند زیاد توصیه نمیشود. همچنین این روغن طرز تهیه بسیار آسانی دارد که میتوانید برای یادگیری آن به مطلب طرز تهیه روغن شحم گاو مراجعه نمایید.